رقص کلمات در غبار تیره گورستان
و ظهور نسیم
در گیسوان دختران زیباروی
با دامن های چین دار و گلدار
هزاران زیبای پنهان
در بعد از ظهری از تاریخ جنگ
پشت به پشت کوهی از سقوط آشیانه ها
و انقضای بوسیدن ها
عشق بازی ها
و شروع جنگ من
برای تصاحب آغوش گلدار و خوش بوی تو،
برای دوست داشتن تو
در کدام جبهه باید بجنگم؟
به کدام مرد عاشق پیشه شلیک کنم؟
در کدام سوی گورستان جمعی خود را زیر سینه خاک چال کنم؟
به یاد بعدازظهر های فرار از جنگ
با تو در کنار رودخانه ای که روحمان را صیقل می داد
حتی در روزهای پرتلاطم نبرد
به یاد آخرین عکس تو
با لباس های گله گشاد پر از کثافت جنگ
پر از لکه های خون
شوق تو برای لباس لجنی
برای ریش نتراشیده
برای درخشش ستاره ها و سردوشی ها.
آن سوی خاکریز
جوشش خون سرباز ها
و از این سوی
محاصره حجم آغوش گرم تو
که گرم تر از گلوله های سربی ست
برای آخرین بار
عکست را می بوسم
دیگر زمان حمله است...
