اینجا دنیا چقدر خلوت است
یک کیوسک و یک من
هر دو ایستاده به گور می رویم
هر دو با حرف هایی دفن شده در سیم ها و سینه هامان
الو...
یک کیوسک و یک من
هر دو ایستاده به گور می رویم
هر دو با حرف هایی دفن شده در سیم ها و سینه هامان
الو...
نظرات (۴)
مسـ ـتور
- جمعه ۶ مهر ۹۷
- ۰۶:۱۳
دیگه کیوسکی پیدا نمیشه! خیلی نادرن... و هر کسی هم به نوبه ی خودش نادره...
الان یه جاهایی جز این کیوسک ها وسیله ارتباطی دیگه ای وجود نداره. مثلا تو یه پادگان
مسـ ـتور
- جمعه ۶ مهر ۹۷
- ۱۹:۳۲
واقعا؟!
من عاشق کیوسک تلفنم...
حیف که نمی تونم برم سربازی! (:
کیوسک تلفن تو پادگان ارتش عین یه عتیقه ارزشمنده
😊
آنالیز ..
- سه شنبه ۱۷ مهر ۹۷
- ۰۰:۱۴
به تاریخ 17ام مهر ماه ، زادروز نگارنده ی این وبلاگ ست :)
ای سرباز وطن تولدت مبارک :)
به تاریخ تولد دوستی های خوب
خیلی ممنون فاطمه، سلامت باشی 😊🌹
- داستان کوتاه (۸۸)
- خود درگیری (۴۴۲)
- جامعه درگیری (۱۸۱)
- دیالکتیک هایمان (۲۶)
- شبه شعر (۱۲۷)
- داستان مینا (۱۹)
- رادیو بلاگیها (۵)
- سینماتوگراف (۵)
- دفترچه یادداشت (۷)
- دفترچه سیمی (۲)
- یادداشت روزانه (۱۵)
- تئاترولوژی (۴)
- فوتوتکست (۱۰)
نوشته های چند روز پیش