رسوب می کند

حماقتم این بود که نامه هایت را چرک نویس شعرها کردم

در اتاقم دیگر چیزی از تو ندارم،

که نگاه کنم و آهی سر دهم،

شاید چیزهایی باشد که به چشم دیده نمی شوند،

لحن سلام دادنت

بوسیدنت

قدم زدنت

لباسهایت

و تنهایی که رسوب خاطرات با تو بودن است.