سلام

سلام به همه خاطره ها و لحظه های داغون گذشته که همگی کم رنگ شدن و بعد از بین رفتن. سلام به همه روزها و ساعت های سخت مبارزه و خستگی، سلام به شب های بی صبح و راه های بی مقصد، سلام به همه عکس های سیاه و سفید اینیستاگرامم، سلام به پست های چند سال پیش، پست های تلخ و تاریک، سلام به همشون. ممنونم از حضورشون تو زندگی من همونطور که ممنونم از روح زیبای زندگیم که باعث تغییر شد. باعت اومدن نفس تازه شد. ممنون از همه ی دنیا، از همه موجوداتش، از همه اشیا، حالم خوب شد یهو، و دلیلش جاری شدن روح انسانیه،... 

بدون عنوان

لا به لای حرف هایی که به گوشم اصابت می کند، لطافتی شبیه بوسه های یک دوست، قطره های نابالغ اشک را بر روی گونه هایم جاری می سازد. ومن هیـچ نمی دانم این دوست که انـگار ســال ها بـا او این خیابانهای شلوغ را پیاده طـی کرده ایم دیگر جایی بین رویاهــایم ندارد و مــن چـرا اینگونه سماجت می کنم تا او باز گردد تا احـساس او و مــن در نقطه ای گــره بخورد و رویاهـــای خـاکستری مــرا با خنده های شیرین به بیداری یک روز بهاری تبدیل کند...چــرا نمی آیـد مــرا از این سال های پر تلاطم از این روزهای بی روح و از این لحظه های بی اشتهای زندگی نـجاتم دهـد.