گریختن از ناکامی دشوار است. در صلح آمیزترین گفتمان ها، بخشی از خواسته های انسان از قلم می افتد. مغز داخل کمپلکس فراموشی فشرده می شود، آزار می بیند، گیجی می گیرد و تمام. شبیه به گریخته ای از جنگ شروع به ساختن می کند و شاید دور شدن راه حل دوم باشد، دور شدن از منطقه جنگی. این وضعیت زیر پرچم سفید رنگ صلح می باشد، صلحی ناپایدار، چون گریختن برای سربازهای بااصالت شرم آور است و بیشتر از ترکش خمپاره ها جا می گذارد و درد می گیرد.