مرد که صحبت پسرانش را
شنید، با خیال راحت دق کرد و مرد.
پسران مردِ رنگ و رو پریده به چشمان هم زل زدند ،اول
به چشمان یکدیگر بعد سو به چشمان از حدقه وا رفته ابوی محروم از دار دنیا. 44 امین
برداشت که از صبح، خیلی هم کات خورده بود به پایان رسید و کارگردان و تهیه کننده ی فیلم با صدایی سرحال و بشاش گفتند :"کات". پدر همین که دراز کشیده بود
دستانش را به خیال استشمام هوایی تازه به پشت خم کرد و گفت :"خدا این اوضاع و احوال نکبت رو نصیب کسی نکنه "،"اولاد
سفه و اوراق سفر آخرت". پسران که فیگور انسان های داغ دیده را به خود گرفته
بودند با صدای کات کارگردان خنده هایشان به جوش آمد و تا سرازیر شدن اشک در
چشمانشان خندیدند. بعد از تنفسی 5 دقیقه ای نوبت سکانس کفن و دفن پیرمرد مزرعه دار
رسید، سکانسی با محتوای مردی که گورش به اضافه ای ماترکاتش از این دنیا گم می شود. به
ترتیبِ نوشته شده در فیلم نامه که پشت و رو چاپ شده بود، پسرها از چهار گوشه ی پتوی
آن مرحوم گرفته و راهیِ حیاط پشتی شدند. سه پسر بودند و چهار گوشه ی پتو، می
لنگیدند و آخر سر پتوی شخصی پدر مرحوم سوار بر آن را کشان کشان به مقصد رسانیدند و
با چند بیل خاکِ رس و کمی کاه و گِل و برگ و گلبرگ چالش کردند. و با فاتحه ای سر و
ته زده شلوارشان را تکانیده و راهی منزل شدند.
پسر اول که جثه ای دوبرابر آن دو برادر داشت سخن
از زمین چند کرتی پدر به میان نیاورده گفت دیگر بس است برویم دیگر چیزی به سحر
نمانده است. برادران فردای آن شب نحس، زمین به ارث رسیده را به قول برادر وسطی چند
برابر قیمت کف بازار به پیرمردی دم مرگ انداختن. اینجا بود که فرصت به خلاقیت
نویسنده فیلم رسید و این شکاف بین ماجراها با پیام کوتاه تبلیغاتی "چه کنم
میلیونر بشم" دوخته شد. از آن سوی صدابردار خواهش می کند برادر بزرگ مواظب کله
مبارکش باشد نخورد به جایی، تدارکات اکیپ فیلم برداری چای تعارف می کند و بازیگر
نقش پدر تلفنی پذیرای تبریک روز پدر دختر 8 ساله اش است. کارگردان گفت
:"اکسیون" برادر کوچک کم حرف بود امّا پیام را که خواند پیشنهاد داد پول
ها را جایی سرمایه گذاری کنند. برادر عاشق پیشه از این حرف او ناراحت به کنج اتاق
پدر پناه برد، یاد عشقش افتاد، برادر کره دوست هوس کره با مربا کرده بود، موقعیت
جور می شد زود بساط نان و کره را می چید. امّا وضعیت درام بود.
برادر وسطی با گرفتگی تارهای صوتی به زور و هزار
زحمت سرش را از اتاق دراز کرد و گفت :"تو که تا چند ساعت قبل خرج اتینا داشتی
چه شده است که فکر بیزینس افکارات را چنبن درگیر کرده است"و در ادامه
بزرگترینشان گفت :"به عمل کار براید به سخن دانی نیست ".زل زل به چشمان
هم خیره مانده بودند و در این لحظه احساس طلبکاری داشتند تا این که سر عقل آمدند و سهم
الارث را تقسیم کردند و دیگر هیچ نگفتند ... تهیه کننده با سقلمه ای درِ گوش
نویسنده گفت "چه خبر است قرار نیست که همه ماجرا را همین قسمت سوم ببندی ،بس
است، نویسنده مطیع بالاسری زیرش خط کشید و نوشت:" نتیجه می گیریم زندگی فیلم
بلند لعنتی".
