دیگر نیستی و ببینی
که چقدر ساکتم
داشتم به وقت هایی که بی تو بودم فکر می کردم
جالب اینجاست کلاً یادم رفته ، یادم رفته قبل آشنایی با تو زندگی چه شکلی بود
آخر سر هر چقدر هم جنگیدیم باز تسلیم این سرنوشت بی احساس شدیم ، هر چه قدر افسارمان می کشد ما سریع تر رام می شویم
رام شدن کار من نبود ، من فکرم پرواز بی پروا بود ، اما نشد.
باشد بیهوده فکر پرواز نکنم
آن هم پرواز بی پروا
----------
پایانه مسافربری تبریز- اتوبوس تبریز اردبیل ساعت 12:03
