کسی زیر لب صلح را زمزمه می کند و دیگری با صدای تیری ، چادر مشکی مادر را در مشت می گیرد. تکه کاشی های الله اکبر مسجد زیر پای هزاران سرباز مزدور خرد می شود، و پدر برای دین و زادگاهش لباس جهاد به تن می کند، او مبارزی بی بازگشت می شود، تکه های کلمه الله آویز تاقچه ی خانه، احساس مأمنی امن را بر کودکان می چشاند، شبیه گل سرخی با آرزوی بازگشت پدر، سالها سنگ در مشت می گیرند، و بی پناه شهید می شوند.
و باز فلسطین سالهاست که خون می بیند.
